در سال های میانی دهه پنجاه میلادی برخی از شاعران تجربی با ظهور رسانه های جدیدی مواجه شدند که عمدتا به واسطه پیشرفت تکنولوژی پدید آمده بودند. با ظهور این رسانه ها هنرمندان آوانگارد در شاخه های مختلف هنری علاقه خود را به ارائه کارهای تجربی در این رسانه ها نشان دادند و همگام با آنها برخی از شاعران نیز کارهایی تجربی در تلفیق با تکنولوژی خلق کردند. بسیاری از شاعران پیشرو با درک این موقعیت ، ضمن عبور از ساختارهای رایج و تعریف های کلاسیک از شعر، در پی خلق آثاری نو به استفاده از این رسانه ها روی آوردند. از سویی همگام با این تحولات گروهی از شاعران با ارائه کارهای دیداری و خلق شعرهای کانکریتی و نیز ارائه شعرهای صوتی به پیشرفت خلاقانه شعر در بستر رسانه های الکترونیکی کمک کردند.