یکی از ویژگی  های مهم ژانر شعر دیجیتال ایجاد فضای تعاملی میان شاعر /مخاطب و شعر است. در حقیقت با استفاده از امکانات نرم افزاری شعری تولید می شود که در تعامل واقعی و ملموس با خواننده خود است و حتی قدرت ایجاد و آفرینش را به مخاطب های خود می دهد. در مجموعه شعر کاباره که در سال 1389 منتشر شد با فضایی تعاملی رو برو هستیم که در آن کاربرهای شعر با شرکت در فرآیند شعر در آفرینش آن مشارکت می کنند. در کاباره با استفاده از برنامه نویسی شرایطی ایجاد شده است که فضای یک کاباره در محیط دیجیتالی شبیه سازی شود و در یک فضای چند بعدی و با بهره گرفتن از مشخصه ها و مولفه های شعر دیجیتالی ، تعاملی بین کاربر و اثر ایجاد شود. در اين مجموعه