در این حرکت شاعر/کاربر با انتخاب مسیر حرکت بازی نشانه شناسیک تازه ای را در هستی متن اجرا می کند به گونه ای که نه تنها ورود هر بازیگرخود موجد تعویق معناست، بلکه هر کاربر با امکان انتخاب های متعدد در هر مسیر نیز می تواند بازی های متفاوتی را اجرا کند. در اینگونه ی شعری شاعر با استفاده از زبان های برنامه نویسی و امکانات نرم افزاری می تواند فضایی را برای خواندن/نوشتن کاربر فراهم آورد به گونه ای که کاربر با رها شدن در فضای شعر و خلق و ثبت شعر مربوط به خودش در فرآیند تولید شعر مشارکت نماید در این وضعیت هر کاربر با ورود به شعر، این بازی را ادامه می دهد  و در نهایت، بازی تعداد نامتناهی کاربر/شاعر در بستر شعر، لذت را در متن تشدید می نماید، لذتی که با ورود کاربر/شاعرهای تازه به آن تا همیشه ادامه می یابد.