و در یک فرآیند واسازی گسترش می یابد. در این شبکه کاربر/شاعر خودش را در قالب شعر به گونه ای ارائه می نماید که هم پارامترهای ورودی و هم پارامترهای خروجی را فراهم می کند. در چنین موقعیتی شاعر/کاربر با طراحی پروژه ی شعری به صورت مجموعه ای از زیر تابع ها، ساختاری مجازی را در روایت جاری می کند. در این پروژه داده هایی که به عنوان پارامترهای ماتریس عمل می کنند، از حروف، کلمات، آواها و تصاویر ثابت و متحرک تشکیل شده که مجموعه ای از نشانه ها می باشند و بازی آزاد معناشناسیک را در متن را به گونه ای اجرا می کنند که سوبژه از