گرافیکی، نوشتاری و آوایی به گردش در می آید و در جریان این بازی، معنا را گم می کند. جستجو برای یافتن معنا کاری بیهوده ست، چرا که این جستجو تا ابد می تواند ادامه داشته باشد بدون آنکه به نتیجه ای مشخص برسد. این بی هدفی در لابلای دیالوگ ها و شخصیت های مجازی این مجموعه شعر پنهان شده است، شاید شخصیت مرد که در جاده ای بی مقصد و بصورت یک انیمیشن شعری در حرکت است نمادی برای این وضعیت باشد، مرد در راهی که در فضایی تیره و مبهم و در جستجویی بی پایان ادامه می رود که می تواند نمادی از وضعیت انسان در کاباره هستی باشد. کاباره اجرای زندگی ست، یک کار پرفورمنس که در فضایی مجازی اجرا می شود و هر کاربر، خود، بخشی از این پلی شعر می باشد که در محیطی دیجیتالی به بازی گرفته می شود و نه تنها نقش منحصر به فرد خود را در این وضعیت ایفا می کند بلکه می تواند به عنوان یک کاربر/مولف در آفرینش هنری شرکت نماید و به عنوان یک شاعر، نقاش، نوازنده و نویسنده ایفای نقش کند. در برخی از هایپرلینک ها کاربر/مولف با کلیک روی