شعر کانکریت و شعر دیداری شعرهایی هستند که در آنها با استفاده از تلاقی اشکال و شعر و تلفیق نقاشی و شعر، زیبایی شناسی خاصی ایجاد می شود، به گونه ای  که در آنها یک شکل با استفاده از کلمات تولید می شود. بسیاری از پژوهشگران شعرهای کانکریتی از نگاهی زبانشناسانه و بصورتی تاریخی این موضوع را مورد بررسی قرار داده اند که در زبان های باستانی بصورت عمده این شکل اشیا بوده که در شکل دهی خط و زبان موثر بوده و زبان نوشتاری بسیاری از تمدن های نخستین بر پایه تجسم و شکلی از اشیا توسعه پیدا کرده و در گذر زمان مفهوم نوشتاری زبان تکامل پیدا کرده و بصورت امروزی در آمده است. این پژوهشگران با تحقیق در مورد این مساله به تبارشناسی شعر کانکریت پرداخته و از زاویه دید دیگری به تحلیل شعرهای دیداری امروزی می پردازند. اگر چه سابقه ی تلفیق شعر و نقاشی