ازدواج کلمات نمی انجامد وقتی بنده دو کلمه ی آسمان و حامله را با هم پیوند می زنم چون نه برای آسمان و نه برای حامله پایگان ارزشی مستقل قایلم در نتیجه آسمان حامله در زیرساخت توپولوژی وار فیدبک دار و با ارجاع نشانه ی گرافیکی وابسته به home page می تواند به یک نشانه ی نوشتاری واحد بی ارتباط با نشانه های نوشتاری تبدیل شود و به تولید مثل بی نهایت معنا در کنار سایر کلمات بی ارزش دست یابد  و البته اینرا هم نباید فراموش نماییم که فلسفه همواره زندانی عناصر دو قطبی بوده است که خود آفریده و بعد پنداشته است که واقعیت دارد زن دربرابر مرد، ذهن در برابر ماده ، دروغ در برابر حقیقت، هستی در برابر نیستی و…این باور به دوگانگی به تعبیر فیلسوفان عصر پسامدرن  اندیشه را خطا برده است، پس وقتی آسمان را در برابر زمین قرار ندهیم و حامله را در برابر غیر حامله می شود در یک فضای خاکستری از ازدواج این دو کلمه در زیر ساخت توپولوژی وار فیدبک دار به هنر ناب پسامدرن  نزدیک شد یعنی می شود این بازی را همچنان  ادامه داد.